QUIENES SOMOS??? Somos un grupo de amigas.... amigas del colegio...amigas del instituto, que despues de 20 largos años sin verse vuelven a reencontrarse y a retomar esa amistad de la juventud.... La vida de cada una de nosotras fue tomando en la mayoría de los casos, un camino que no era el que habíamos soñado en nuestra adolescencia. Ahora, a punto de cumplir los 40, pretendemos comenzar esta segunda parte de nuestra vida de la mejor forma posible...manteniendo esa "locura" de la juventud, pero con la ventaja de la experiencia adquirida. Muchas de nosotras, ya hemos sufrido bastante, por eso llegó la hora de afrontar la vida de la única manera posible: viendo sólo su lado positivo. Si tu piensas como nosotras....puedes unirte a este club.

COMPAÑEROS DEL CAMINO

28 may 2011

28.- UNA NECESARIA RENOVACIÓN HACIA EL ÉXITO

            El águila es el ave de mayor longevidad de la especie: llega a vivir 70 años. Pero para llegar a esa edad, a los 40 deberá tomar una seria y difícil decisión.
          A los 40 años, sus uñas están apretadas y flexibles, sin conseguir tomar a sus presas, de las cuales se alimenta. Su pico, largo y puntiagudo, se curva apuntando contra el pecho. Sus alas están envejecidas y pesadas, y sus plumas, gruesas. ¡¡Volar se hace tan difícil!
          Entonces, el águila tiene solamente dos alternativas: morir o enfrentar un dolorido proceso de renovación, que dura 150 días.

          Ese proceso consiste en volar hacia lo alto de una montaña y quedarse ahí en un nido cercano a un paredón, donde no tenga la necesidad de volar.
          Después de encontrar ese lugar, el águila comienza a golpear con su pico en la pared hasta conseguir arrancarlo. Después de arrancarlo, espera el crecimiento de uno nuevo con el que desprenderá una a una sus uñas. Cuando las nuevas uñas comienzan a nacer, comenzará a desplumar sus plumas viejas.
          Después de cinco meses, sale para el famoso vuelo de renovación y para vivir 30 años más.

          La historia me la ha mandado mi amiga. C.S. no conozco su origen, pero desde luego que hace reflexionar.
          Duele !!! Claro que le duele deshacerse de aquel pasado con el cual se ha vivido durante tantos años. Ya se habia hecho parte de nuestra vida. Duele desprenderse de ese pasado… es lo único que conocemos… es con lo único que vivimos durante tanto tiempo.
          Hay veces que no sos queda más remedio que dejar ir a esa persona, dejar aquellos sueños que no se cumplieron, dejar ir el dolor que aunque te iba matando por dentro, no sabias como dejarlo ir. Dolerá, pero los resultados serán majestuosos !!!!

          A tenor de esto, os voy a hablar de un libro que se titula precisamente así, "El vuelo de la renovación"  del autor mexicano Enrique Villareal Aguilar. Habla de esto mismo, de renovarse. Para ver la reseña completa pinchar AQUÍ o en el icono de los libros que he puesto en la barra lateral derecha del blog.

Para que os hagáis una idea os dejo un pequeño comentario de una persona que sí ha leido este libro: "si soy o fui uno de tantos mediocres que hay en el mundo. Es increíble como un libro tan pequeño sea tan grande pues te abre los ojos a una realidad, tu realidad o mejor dicho mi realidad antes de leer este libro no me había dado cuenta de cuan tan grande es la palabra mediocridad y todo lo que implica serlo, las consecuencias de ser uno mas en todos lados sin resaltar y no me refiero a ser superior en cuanto a lo material o físico sino a lo espiritual e interno, a tratar de ser mejor persona a saber escuchar, a saber perdonar simplemente a saber vivir."


33 comentarios:

  1. Hola guapa,llego el primero a comentar, que bueno¡¡¡¡ la historia es interesante,en si la vida es una pura elección, siempre hay que dejar algo para coger algo, el truco está en no equivocarse en demasía...y si uno se equivoca asumirlo,a eso se le denomina ser responsable....por mi parte intento aprender leyendo a gente como tú, puro arte... gracias guapa, buena tarde, besos en libertad..

    ResponderEliminar
  2. Hola! muy buenos consejos, debemos aprender tanto de un animal tan noble como el águila.
    Tomo nota del libro.
    Un beso.

    ResponderEliminar
  3. Conocía esta historia, me encantó porque muchas veces, cuando nos vemos obligados a hacer un cambio, duele, pero debemos aguantar el dolor y seguir adelante y adaptarnos. Somos un águila!

    ResponderEliminar
  4. DON VITO: Tu siempre serás el primero para mi....ya lo sabes...Y sí, así es la vida...una elección constante...y si nos equivocamos, pues no pasa nada, aprendemos de esas equivocaciones.
    Un abrazo muy grande.

    GUILLE:Ya sabes que la naturaleza es sabia y si el águila hace eso...por algo será.Un abrazo, amigo.

    GLORIANA:La vida es como un armario...hay que sacar las cosas viejas, que ya no nos ponemos para meter las cosas nuevas...nos da mucha pena deshacernos de ellas, pero...
    Un beso, mi niña.

    ResponderEliminar
  5. El pasado siempre permanecerá con nosotros, aunque se vaya diluyendo poco a poco, sino tenemos pasados, no tendremos presente y sin presente, no hay futuro...todos somos mediocres, nadie es perfecto y está en poder de la verdad...un besote preciosa

    ResponderEliminar
  6. No conocía la historia, me ha encantado. Ojala todos pudiéramos ser un poco águilas en algún momento, ella lo hace porque su naturaleza es así, pero el hombre sufre, primero hasta que reconoce que tiene que hacerlo y luego cuando lo hace. Estoy con todos en que lo viejo tiene que dar paso a lo nuevo sin olvidar nunca, solo hay que recordar sin hacernos daño. Al fin y al cavo todo sirve para aprender. Un bessito guapa

    ResponderEliminar
  7. Desconocía esto que pones, me ha sorprendido y me ha gustado mucho.
    Preciosas fotos, sobre todo la imagen del final con el águila y la frase que pones, muy acertada.
    Buscaré el libro que mencionas y veré que dice, me parece interesante lo que has puesto y deseo leer más sobre él.
    Gracias por compartirlo, un beso

    ResponderEliminar
  8. Impresionante entrada para reflexionar un poco.Como nos aferramos al pasado y a cosas, que una gran mayoría de veces nos hacen mucho daño...

    Yo ya hace un tiempo que me he propuesto ese cambio, estoy en pleno proceso, así que me debe de quedar aun unos 100 días :)

    Cuando vuelva a volar, me vereis :)

    Besines para todas :)

    ResponderEliminar
  9. Hola metamorfosis.

    Nuevamente en el ruedo y tengo que ponerme al día con lo que han escrito mis amigos virtuales.

    Muy aleccionadora esta historia del águila y es cierto que te hace reflexionar. En mi caso he logrado desprenderme de la mochila pesada que significa vivir aferrado al pasado, he roto apegos pero aun me quedan algunos por romper. No me agobian y sé que llegado el momento de la renovación, esta no será tan traumática.

    Con respecto al comentario que hace esa persona del libro que nos recomiendas, me parece a mí que todas las opiniones son subjetivas, por mi parte me gusta pasar desapercibido…ser uno más del montón y no destacar en nada. Para nada me consideraría un mediocre por eso.

    He anotado el nombre del libro y buscaré de leerlo.

    Un abrazo chica, les seguiré leyendo...agur

    ResponderEliminar
  10. FIBONACCI: Tienes razón, el pasado no lo podemos borrar por completo, pero sí puede dejar de afectarnos y "machacarnos". Estoy de acuerdo en que nadie es perfecto, pero disiento de ti en que todos somos mediocres, porque a través de este medio estoy conociendo gente maravillosa como tu o como el resto, y de mediocres, teneis poco.
    Muchos besos.

    MEN:Holaaaaa, estoy totalmente de acuerdo en cada palabra que has dicho, hay que recordar pero sin que nos duela. Besotes.

    UXUE:Muchas gracias por pasar por aquí. Yo también prometo leerme el libro completo. Ya lo he comprado y me vienen de camino.

    SIMPLEMENTEYO:tienes razón, nos empeñamos en aferrarnos al pasado como si fuera una tabla de salvación, pero debemos soltar lastre. Y yo también estoy en ese proceso de cambio, el día que mis amigas, el resto de las locas positivas, y yo decidimos abrir este blog, yo particularmente y alguna más de ellas, comenzamos ese proceso de renovación, y en ello estamos.

    CARLOS: que alegría saber de ti, te echamos de menos!!!Lo que dices es muy acertado...no tiene nada que ver el pasar desapercibido con ser mediocre...se puede ser muy conocido y famoso y ser el más mediocre del mundo.

    Besos 1000 todos...os quiero un montón.

    ResponderEliminar
  11. Hola METAMORFOSIS
    Esta es una historia que me gusta recordar cada cierto tiempo porque es muy motivadora. Ciertamente todos necesitamos un tiempo para pararnos a reflexionar, liberarnos de las cargas que podamos haber acumulado y a partir de ahí emprender el vuelo renovados, soltando, liberándonos de los apegos, tomando el pasado como referencia para lo bueno que podamos haber aprendido, pero no como anclas que nos atan y nos impidan avanzar, esas... son las que tenemos que dejar ir...soltar... liberar.
    Me encantó tu post. Un abrazo

    ResponderEliminar
  12. Ummm las aguilas...
    las has visto volar en Monfrague..

    son impresionantes..

    enseñan a vivir..

    Un beso

    ResponderEliminar
  13. A veces desprendernos del pasado es muy difícil. Nos persigue y no podemos esquivarlo. Pero el pasado está ahí, no podemos borrarlo. Forma parte de nuestra vida y de lo que somos. Quedémonos con los buenos momentos vividos y miremos hacia el futuro viviendo a fondo el presente. Si el pasado fue mejor que lo que tenemos ahora, intentemos cambiar lo que no nos gusta y disfrutar lo que tenemos. Trici

    ResponderEliminar
  14. CARMEN ROSA:Muchas gracias por venir, tus palabras son siempre tan sabias....es cierto!!! hay que soltar lastre y aprender, siempre aprender, del pasado, tanto de lo bueno como lo malo.Un besote.

    ResponderEliminar
  15. ALTAIR: Creo que si observáramos más a los animales....aprenderíamos mucho de ellos.Besos.

    ResponderEliminar
  16. Hola, es un cuento que por mas que lo lea, siempre aprendo cosas en el. Renovarse, dejar atrás cosas, cambiar, para mejorar.
    Adaptarnos a cada momento y saber parar para reflexionar.
    Pongámoslo en práctica.
    Abrazo. Jabo

    ResponderEliminar
  17. TRICI:Por descontado que el pasado no se puede olvidar realmente,se trata de vivir, como bien dices, si que ese pasado suponga una carga y un dolor constante. Muchas gracias por tu comentario.Un besote.

    JABO:Ahí está el quid de la cuestión!!!en ponerlo en práctica.Ahí es donde radica la dificultad. Un fuerte abrazo.

    ResponderEliminar
  18. Me ha gustado mucho la historia del águila, no la conocía. Y es cierto q muchas veces para poder seguir avanzando tenemos q aprender a desprendernos de cosas del pasado q nos hacen daño, primero tenemos q ser conscientes de eso y luego poco a poco ir dejando el pasado atrás, duele y lleva su tiempo, pero es necesario y cuando consigues superarlo, entonces eres capaz de enfrentarte a nuevos retos.

    ResponderEliminar
  19. A.DE LA P. Creo que la dificultad primera es la de saber reconocer y ser conscientes de las cosas que nos hacen daño y de las cuales debemos desprendernos.
    Un beso enorme amiga.

    ResponderEliminar
  20. Pues claro que sí, es la mejor manera de estar preparada para empezar algo nuevo, habiendo dado carpetazo a lo anterior, de esta manera empiezas al 100%.

    ResponderEliminar
  21. La historia del águila es muy interesante y sobre todo práctica. A veces en la vida debes de elegir como hacen los águilas entre seguir viviendo de manera con peores calidades de vida o renovarse y empezar de nuevo. Supongo que en los animales esa renovación es solamente física, pero en las personas esa renovación va más allá del dolor físico, que siempre es momentáneo y que siempre se pasa, pero la renovación psíquica es más o menos dolorosa según la capacidad de respuesta de la persona que lo padece y del dolor que haya sufrido. Yo pienso que si la mayoría pudiera elegir, optaría por renovarse y empezar de nuevo sin cargas, con toda la vida por delante pero con la experiencia de la anterior vida para evitar caer en los mismos errores. En muchas ocasiones deberíamos ser más prácticos y olvidarnos de sentimientos que nos van pesando cada vez más y nos impiden alcanzar el vuelo que deseamos.

    ResponderEliminar
  22. Hola, felicidades por el blog, lindas palabras mas si uno toma como ejemplo de estes hermosos animales la vida de sagrificio y recompensas
    BSS

    ResponderEliminar
  23. UNA ROSA: Hola amigaaaaaaaaa....ya veo que tu sí has podido dar carpetazo a lo anterior....y me alegro un móntón de que ahora te sientas super renovada y con ilusiones nuevas. Un abrazote.

    BELEN:tus comentarios me gustan mucho...son siempre tan acertados...pero te has parado a pensar que aún con todo lo aprendido...el ser humano tropieza siempre en la misma piedra?

    besos 1000 a todos.

    LUZMA: Bienvenida.y encantada de conocerte!!!!

    ResponderEliminar
  24. Interesante, sin duda alguna. Reflexionaré seria y profundamente sobre lo que acabo de leer.

    Un saludo de lo más cordial.

    ResponderEliminar
  25. Hola Metamorfosis

    Me he quedo impresionada con esta historia. Me recuerda a la del ave fénix. Debemos renovarnos, cambiar para seguir adelante. Si, es dura y muchas veces lo vemos tan complicado que nos perdemos, sin llegar a ver la luz que está alumbrando nuestros pasos.

    Una entrada estupenda.

    Besotes.

    ResponderEliminar
  26. RAFAÉL ÁNGEL:Bienvenido y encantada de verte por aqui. Me alegra que esta historia te haga reflexionar. Espero que vuelvas a visitarnos y nos enriquezcas con tu punto de vista.Un abrazo.

    MANDALAS: Tienes razón es como la historia del ave fenix, que renace de sus cenizas más bello que antes.Un abrazo enorme.

    ResponderEliminar
  27. Tienes un bello blog
    Todos los cambios implican dolor, pero vale la pena pagarlo, para evolucionar...
    Desde hoy te sigo
    Besitos en el alma
    Scarlet2807

    ResponderEliminar
  28. La necesidad de revocarnos es permanente, como una fuente de agua.

    ...a tratar de ser mejor persona a saber escuchar, a saber perdonar simplemente a saber vivir."

    Me parece estupendo!!!!

    Cariños

    ResponderEliminar
  29. Estoy como seguidora tuya pero mi avatar no aparece, es uno de los problemas de mi blog.
    Esperemos algun dia se arregle, ya llevo un mes.

    Cariños

    ResponderEliminar
  30. SCARLET2807: Muchas gracias por pasar por aquí, me alegra que te haya gustado. Puedes volver cuando quieras porque aquí todo el mundo es bienvenido. Besos 1000.

    ABUELA CYBER: No te preocupes, ya se que te avatar no sale....yo tampoco puedo comentar con el mio y lo tengo que hacer de otra forma que me han enseñado para que se sepa que soy yo.

    ResponderEliminar
  31. Me alegra mucho que hayas decidido presentar estas caracteristicas de este ave majestuosa, porque realmente, para la gente que no lo conocíamos, nos has acercado mucho a comprenderla, y asistir a una gran enseñanza.
    Si siempre la he admirado, ahora mucho mas.. Preciosa, magnífica, incriblemente bella..
    Alguien ha hecho referencia al ave fenix, ¡que cierto!
    Precioso, de verdad, Metamorfosis, Me ha encantado. Gracias por tantos aciertos.

    ResponderEliminar
  32. Gracias a ti IRHATI por tus bellas palabras.Ya sabes, dicen que la naturaleza es sabia....igual es cuestión de que nos fijemos más en ella. Un fuerte abrazo.

    ResponderEliminar
  33. Thanks for sharing, nice post! Post really provice useful information!

    Giaonhan247 chuyên dịch vụ chuyên dịch vụ mua hàng trên Amazon ship về Việt Nam uy tín, dịch vụ mua hàng trên Ebay tại Việt Nam và dịch vụ vận chuyển gửi hàng đi Mỹ giá rẻ tại TPHCM, Hà Nội và toàn quốc.

    ResponderEliminar

ME ENRIQUECEN VUESTROS PUNTOS DE VISTA.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...